Bouwbedrijven en projectontwikkelaars ondervinden in Nederland veel problemen bij het realiseren van bouwprojecten ten gevolge van de regelgeving in ons land met betrekking tot de zogenaamde stikstof depositie: de uitstoot en neerslag van stikstof. Het gezamelijke probleem wordt wel aangeduid als de stikstofcrisis. De crisis ontstond toen op 29 mei 2019 de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State twee uitspraken deed over het Programma Aanpak Stikstof (PAS). Het PAS mocht volgens deze uitspraak niet gebruikt worden voor het verlenen van vergunningen die extra neerslag van stikstofverbindingen in de Natura 2000-gebieden veroorzaakten. De Raad stelde vast dat in de vergunningprocedure een ecologische toets ontbrak, die nodig zou zijn om het effect van de beloofde maatregelen, ter compensatie van de stikstofuitstoot, te bevestigen. Een direct gevolg was dat bouwvergunningen niet langer verleend konden worden op basis van het PAS.
Het Programma Aanpak Stikstof (PAS) is een door de overheid vastgesteld programma om de hoeveel stikstof in de natuur terug te dringen:
Er bestaat geen twijfel over het feit dat we zorgvuldig met onze natuur en de wereld om moeten gaan. Maar een tweet bericht dat onlangs verscheen doet wel vragen oproepen of d e natuur aan de grens ophoudt of waarom wij de normering anders interpreteren dan onze Europese buren:
Is er iets ernstig mis in ons land of geldt deze uitspraak meer voor onze 'buren'?